دوست دارم که لال بشوم. اين روزها همه اش دوست دارم که لال بشوم. و نمي دانم که چرا هر چقدر که بيشتر دوست دارم که لال بشوم بيشتر حرف مي زنم. راستش خسته ام.. خيلي زياد. خستگي اين بيست و اندي روز دانشگاه برايم درست مثل خستگي يک ماه مي ماند. و باز بيشتر دوست دارم که لال بشوم. راستش مني که هميشه گوينده بوده ام حالا چطور مي توانم اينهمه شنونده باشم. شنونده داستاني که بيشتر و بيشتر لالم مي کند و مجبورم مي کند که بيشتر حرف بزنم و حرف بزنم و حرف بزنم. حالا هم هي دارم حرف مي زنم و هي بيشتر حس لالي مي کنم. من لال شده ام.. به سادگي سادگي سادگي يک حرف گنگ..


آفتا