Tuesday, October 12, 2004

براي قاصدک:


آدمها، بعضي هايشان مي آيند و مي روند. يعني راستش انگار آمده اند که بروند. عين قاصدک..
آدمها، بعضي هايشان مي آيند و دور هم جمعتان مي کنند و هي در گوشت پچ پچ دوست داشتن مي کنند و بعد فوتت مي کنند و مي ماني که تو فوت شده اي و آنها رفته اند. مي داني.. عين قاصدک..
آدمها، بعضي هايشان را کم مي بيني. شايد نهايتش بشود بشود قد انگشتان دستت . اما مي بيني و مي روند و وقت رفتنشان قد تمام انگشتهاي روي زمين براي خداحافظي حرف کم مي آوري.. عين قاصدک..
قاصدک ها وقت رفتن، زير چشمهايشان پر اشک است و زير حرفهاي تو پر از سکوت.. عين عين همين کلمات بي هوايي که از سر دلتنگي قاصدک مي گويم.. مي بيني قاصدک ها چه زود خودشان را توي دل آدم جا مي کنند؟
قاصدک ها،‌بيشترشان صبر مي کنند تا زير گوششان پيغام بگذاري و فوتشان کني،‌اما اين يکي عجيب بود، زير گوش من گفت مواظب تو باشم.بعد فوتم کرد. راستي زير گوش تو هم گفت که مواظب من باشي؟


آفتا

No comments: