چهارم فروردين. اتاق من. آفتاب تند امروز و گل مژه ورقلمبيده. فرق کج موها و شلوار تام سايري و شمع. طراحي و پياده سازي زبانها و جزوه من و جزوه مهسا. حاجي آقاي صادق هدايت و خواب ظهر و سرفه. زدم زير قولم. همين حالا. هه هه . چکار کنم خب؟! خاريد! يکي به چوب خط اضافه کن. شد پنج تا. آخر مگر مي شود بعد از ۱۲ ساعت خارش متوالي چشم گل مژه اي را نخاراند. راستي جماعت، به غير از جنتامايسين و آب سرد دواي ديگري هم دارد اين گل مژه؟! اي بابا ..من که خودم گلم! گل را مي خواستم چکار؟؟ آنهم روي مژه!
حرف زدن زياد هميشه براي من دردسر آورده. راستش احساسات من به چند دسته تقسيم مي شوند. دسته اي که براي ابرازشان بايد بنويسم. دسته اي براي ابرازشان چشم لازم مي شوم. و دسته اي که ابرازشان کار دستانم است. مي ماند اين زبان دم بريده که در کار همه فضولي مي کند. قبول است. بعضي هايشان را بايد با زبان گفت. يعني کاريشان نمي شود کرد. کار، فقط کار زبان است. واي به روزي که زبان عليل باشد و احساسات لامذهب گنده! پاپيچ مي شود و بيچاره ات مي کند! مثلا همين امروز. زبانم را گذاشتم کنار گفتم بسپرم به دستها. جانم برايتان بگويد شروع کردم به اس ام اس زدن و تکنولوژي و اين حرفها که آبجي سولماز کجايي که دلمان تنگيده و چه وچه .. از شما چه پنهان، ده دوازده ساعتي گذشته هنوز جوابي نرسيده.. حالا اين به کنار، از آن طرف دلمان براي آقاجان تنگيد. گفتيم چه کنيم چه نکنيم، هيچ راهي به ذهنمان نرسيد جز زبان مبارک! دست به دامن گراهامبل شديم و خلاصه اش کنم، ما مدلمان اين مدلي است که دلمان که مي تنگد آستانه حساسيت بالاي چشمات ابروستمان از حد معمول مي زند بالا و حالا خر بيار باقالي بار کن! قضيه اينست که آستانه خودمان که بالا مي رود، دچار اين توهم مي شويم که آستانه همگان همچون ما بالا رفته و همين را بگير برو تا آخرش! خلاصه حال خودمان که تنگيده و گرفته بود هيچ،حال آقاجان را هم گرفتيم.( هرچند خودش اکيدا تکذيب مي کند، اما من که مي دانم ) . خلاصه اينکه بعدش هم هي اينور آنور کرديم ديديم خوابمان نمي برد. از آن طرف هم آبجي را پيدا نکرديم حالش را بگيريم. گفتيم بياييم آپ ديتي بکنيم تا هم آخر شبي حال آبجي که به اينجا سر مي زندگرفته شود و هم آقاجان. هه هه هه ... حالا هم حس مي کنيم دندانهايمان دراز شده. ها ها ها ... مي دانيد که .. از علاقه زيادي است. علاقه زياد گاهي باعث مي شود دندانهاي آدمي دراز شود. مخصوصا اين دو تا نيش بالايي. مي دانيد که .. من دوستتان دارم .. خيلي زياد..